"Un libro aberto é un cerebro que fala; pechado, un amigo que agarda; esquecido, un alma que perdoa
destruído, un corazón que chora" Proverbio indú

sábado, 30 de enero de 2016

Miña querida Sherezade

No club de 1º de ESO xa comezamos a ler "Miña querida Sherezade" de Andrea Maceiras. Na primeira reunión comentamos os primeiros cinco capítulos e comezamos a elaborar preguntas con vistas a un encontro que teremos no mes de febreiro coa escritora. Por agora gústanos. Choca que un libro sexa o narrador e que os personaxes dese libro interactúen coa trama que alí se narra. Choca tamén que a trama real siga á dun libro como "As mil e unha noites". Pero por iso mesmo é interesante, porque se sae do normal.

viernes, 15 de enero de 2016

Cando Hitler roubou o Coello Rosa

No club de lectura de 1º de ESO acabamos de ler o libro de Judith Kerr "Cando Hitler roubou o Coello Rosa". Trata sobre unha nena xudea que vivía en Alemania e que, cando Hitler chegou ao poder, tivo que abandonar o seu país natal coa súa familia para refuxiarse primeiramente en Suíza, logo en Francia e finalmente en Inglaterra.
Como o libro reflicte unha situación crítica, estivemos falando sobre qué é para nós unha situación crítica e qué outras situacions críticas vemos no noso mundo. Tema interesante, a que si?

POEMAS DE XUÑO E XANEIRO: xaneiro

Cuentan de un sabio, que un día
tan pobre y mísero estaba,
que sólo se sustentaba
de unas yerbas que cogía.
¡habrá otro, entre sí decía,
más pobre y triste que yo?
Y cuando el rostro volvió,
halló la respuesta, viendo
que iba otro sabio cogiendo
las hojas que él arrojó.


Fragmento de “La vida es sueño” obra de teatro de Pedro Calderón de la Barca estrenada en 1635. 

sábado, 9 de enero de 2016

POEMAS DE XUÑO E XANEIRO: decembro

Este mes estamos de sorte. Dous membros de 1º de Bacharelato B do noso club de lectura queren apostar sendos poemas. QUE OS DISFRUTEDES!!

En un beso,
Sabrás todo lo que he callado.
(Pablo Neruda)


A través del follaje perenne
Que oír deja rumores extraños,
Y entre un mar de ondulante verdura,
Amorosa mansión de los pájaros,
Desde mis ventanas veo
El templo que quise tanto.

El templo que tanto quise…
Pues no sé decir ya si le quiero,
Que en el rudo vaivén que sin tregua
Se agitan mis pensamientos,
Dudo si el rencor adusto
Vive unido al amor en mi pecho.
(Rosalía de Castro)

Grazas a Santiago Canzobre e Marta Mallo