Comezamos cun dos títulos máis destacados de Eduardo Mendoza. É a súa primeira novela, escribiuna en 1975 e está ambientada na Barcelona de principios do século XX, época de revoltas sociais entre traballadores e patronos. Foi levada ao cine por Antonio Dovre en 1979:
Barcelona entre os anos 1917 e 1923. É a época do pistoleirismo,
durante a que o enfrontamento entre pistoleiros anarquistas e sicarios pagados pola patronal produxo un número escandaloso de
mortes. O enfrontamento entre os traballadores anarquistas e os
propietarios da fábrica de armas Savolta agrávase cando a familia
Savolta decide acabar coa rebelión contratando asasinos a soldo e urdindo intrigas coa finalidade de agochar as súas ilegales transaccións con
Alemania. Adaptación de la novela homónima de Eduardo Mendoza.
A súa forma de narrar é complexa debido aos saltos no tempo que realiza, a alternancia de secuencias e ao perspectivismo.
Contexto
literario: a novela dos anos 70
Nos anos
70 prodúcese un cansancio ante os excesos da experimentación da década
dos 60, e a volta ao relato tradicional e ao argumento, desde unha óptica
irónica e distante. Vólvese ao mundo do personal, non hai unha análise complexa do mundo nin tampouco hai personaxes de envergadura; o
narrador adoita ser o protagonista.
Prodúcese unha influencia dos medios de comunicación, que impulsan o gusto por xéneros
como a novela-reportaxe, seguindo o esquema do periodismo de investigación, e a cultura de masas.
Existe unha
atención ao formal: son obras ben escritas, pero non profundizan nas
posibilidades creativas da linguaxe. O estilo é realista e tradicional. Os
espazos oscilan entre o coñecido (a cidade de provincias, o barrio) e o
cosmopolita e exótico.
Unha das
obras máis importantes desta década é La verdad sobre el caso Savolta (1975)
de Eduardo Mendoza.
Para saber máis sobre a obra premede neste
enlace
.png)
