"Un libro aberto é un cerebro que fala; pechado, un amigo que agarda; esquecido, un alma que perdoa
destruído, un corazón que chora" Proverbio indú

jueves, 31 de marzo de 2011

POEMAS DE XUÑO E XANEIRO: MARZO


Có mes de marzo chega a primavera, que, como ben di o dito, o sangue altera, e, por iso, é un dos mellores momentos do ano para dedicarlle o noso poema do mes a ese sentimento que tanto ten feito pola poesía: o AMOR.
Velaquí un dos poemas máis fermosos que falan sobre este contradictorio sentimento que é á vez tan apropiado para esta época.

Desmayarse, atreverse, estar furioso,
áspero, tierno, liberal, esquivo,
alentado, mortal, difunto, vivo,
leal, traidor, cobarde y animoso;

no hallar fuera del bien centro y reposo,
mostrarse alegre, triste, humilde, altivo,
enojado, valiente, fugitivo,
satisfecho, ofendido, receloso;

huir el rostro al claro desengaño,
beber veneno por licor süave,
olvidar el provecho, amar el daño;

creer que un cielo en un infierno cabe,
dar la vida y el alma a un desengaño;
esto es amor, quien lo probó lo sabe.
                        
                                                                     Lope de Vega

Seguro que, coa chegada dos días máis largos e soleados, tamén vós sabedes xa cal é o voso poema de temática amorosa favorito, así que, a que agardades, comentade dicindo cal é!
Faltan TRES poemas máis!

martes, 15 de marzo de 2011

CONTACONTOS NA BIBLIOTECA DOS ROSAIS

Hoxe acudimos á biblioteca dos Rosais, que é a biblioteca que temos máis preto do Instituto, a escoitar cómo se conta un conto. A receita para facelo ben é "moito entusiasmo". E falta nos vai facer porque dentro de algunhas semanas tócanos a nós contar o conto aos pequenos desa biblioteca, actividade que imos preparar con moito entusiasmo.
O primeiro é ver qué libros nos gustan, porque se non nos gustan non seremos quen de trasmitir a historia que contemos. Unha vez elixido o libro (ou os libros), o segundo será repartir os papeis entre nós e practicar. A cousa promete. Xa iremos contando.

viernes, 4 de marzo de 2011

Por fin, LA EVOLUCIÓN DE CALPURNIA TATE

Calpurnia Virxinia Tate, Callie Vee, é unha nena que vive nun pobo de Texas. A pesar de que a súa nai insiste en que aprenda a tocar o piano, coser e cociñar, ela está máis interesada no que ocorre tras a porta cerrada da biblioteca, ou no laboratorio do seu avó. Pouco a pouco irá gañándose a este señor un tanto huraño e empezará a colaborar con él nas súas observacións do medio natural, aprenderá quén é Darwin, qué son as especies e as subespecies e tamén o idiotas que se volven os irmans maiores cando se namoran.
Así empeza...
"Aquel veran de 1899, eu tiña once anos e era a única nena de sete irmans....."
¿QUEN EMPEZA A COMENTAR?